Objective: Autologous stem cell transplantation (ASCT) is a significant and potentially curative treatment modality for patients with relapsed/refractory lymphoma. Insufficient mobilization and harvest of peripheral stem cells can be a major obstacle for performing ASCT. The aim of this study was to evaluate the factors that might influence mobilization failure in patients with lymphoma.
Materials and methods: Eighty-seven patients diagnosed with non-Hodgkin and Hodgkin lymphoma who underwent stem cell mobilization afterwards at the Hacettepe University Medical School Bone Marrow Transplantation Center, Turkey, between the years of 2000 and 2018 were evaluated.
Results: A total of 87 patients were included in this study. In 66 of 87 patients (75.9%), the first mobilization trial was successful. Adequate (≥2x106/kg) CD34+ cells were collected in the first apheresis for 66 patients (9.5±8.1). For 21 of 87 (24.1%), the first mobilization trial was unsuccessful. Therefore, a second mobilization trial was performed for these patients with plerixafor (5.5±3.3). The number of CD34+ cells was significantly higher in patients who were successful in the first mobilization (p=0.002).
Conclusion: The success rate of the first mobilization trial was found to be higher in patients with high platelet counts before mobilization and patients who received chemotherapy-based mobilization protocols. In the patients who had mobilization failure in the first trial, plerixafor was used in a later mobilization, and those patients had an adequate amount of stem cells for ASCT. Parameters predicting mobilization failure would allow for preemptive, more cost-effective use of such agents during the first mobilization attempt; however, risk factors for mobilization failure are still not clear.
Amaç: Otolog kök hücre transplantasyonu (OKHT), relaps/refrakter lenfoma hastaları için önemli ve potansiyel olarak küratif bir tedavi yöntemidir. Yetersiz mobilizasyon ve periferik kök hücrelerin toplanması OKHT’nin gerçekleştirilmesi için büyük bir engel olabilir. Bu çalışmanın amacı lenfoma hastalarında mobilizasyon başarısızlığını etkileyebilecek faktörleri değerlendirmektir.
Gereç ve yöntemler: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Kemik İliği Nakil Merkezi’nde 2000-2018 yılları arasında Hodgkin ve non-Hodgkin lenfoma tanısı alan ve sonrasında kök hücre mobilizasyonu yapılan 87 hasta değerlendirildi.
Bulgular: Bu çalışmaya toplam 87 hasta dahil edildi. Seksen yedi hastanın 66’sında (%75,9) ilk mobilizasyon denemesi başarılı oldu. 66 hastada (9,5±8,1) ilk aferezde yeterli (≥2x106/kg) CD34+ hücre toplandı. Seksen yedi kişiden 21’i (%24,1) için ilk mobilizasyon denemesi başarısız oldu. Bu nedenle bu hastalara pleriksafor ile (5,5±3,3) ikinci bir mobilizasyon denemesi yapıldı. İlk mobilizasyonda başarılı olan hastalarda CD34+ hücre sayısı anlamlı olarak yüksekti (p=0,002).
Sonuç: Mobilizasyon öncesi trombosit sayısı yüksek olan hastalarda ve kemoterapi bazlı mobilizasyon protokolleri alan hastalarda ilk mobilizasyon denemesinin başarı oranı daha yüksek bulundu. İlk denemede mobilizasyon başarısızlığı olan hastalarda daha sonraki mobilizasyonda pleriksafor kullanılmış ve bu hastalarda OKHT için yeterli miktarda kök hücre mevcuttu. Mobilizasyon başarısızlığını öngören parametreler, ilk mobilizasyon girişimi sırasında bu tür ajanların önleyici, daha uygun maliyetli kullanımına izin verecektir; ancak, mobilizasyon başarısızlığı için risk faktörleri hala net değildir.
Keywords: Hodgkin lymphoma; Non-Hodgkin lymphoma; Stem cell mobilization; Mobilization failure.